Het bewoonde gedeelte van het dorp, omringd door veel natuur en landbouwgrond. De huizen hier bestaan veelal uit boerderijen en landhuizen. Zoals ze ooit eens eigendom van de mensen waren, trekken er nu veel dieren van de Fera in.~

Tegen het eind van het zomer torent het door het seizoen heen flink gegroeide maïs hoog boven iedereen uit. Op magische wijze droogt het nooit of te nimmer uit en zal ook nooit meer verdwijnen van dit veld. Het groeit en trekt zich terug in de aarde in een jaarlijks cyclus, om het zich de volgende zomer weer te herhalen. Verdwalen tussen hooggegroeid maïs vormt een oneindig doolhof voor ieders die nog maar pas op de wereld is.~

Vlakbij de maïsvelden, bevinden zich een aantal grote glazen kassen. Binnenin deze kassen is de temperatuur vaak veel hoger dan dat het buiten is. Er groeien veel planten- en bloemensoorten die als exotisch kunnen worden omschreven. Voor veel dieren van de Fera zal het een heuse bezienswaardigheid zijn, maar waar de meeste niet op rekenen is dat er een giftige insectensoort door de menselijke boeren in de kassen is gekweekt en uitgezet om de planten-aantastende bladluis aan te pakken. Eens gebeten door dit insect, zal het gif zich razendsnel door het lichaam verspreiden.~

Een kleine school, geheel gericht op 'groene' opleidingen. Ooit eens opgericht door menselijke boerenlui die ervan overtuigd waren hun zonen later in dezelfde voetsporen te laten treden, om de fijne kneepjes van het landbouwersberoep te kunnen leren. Ook dieren van de Fera vinden dit soort onderwijs belangrijk. De school is voortgezet onder een dierlijk gezag, al is de leer hier meer gericht op de natuur dan op de landbouw.~

Dit kapelletje is als heilige grond verklaard door Deum Mizash, leider van Osghobere. Er komen er veel die een kaarsje voor overledenen komen aansteken, of voor een gebed in de hoop van een goed bestaan voor dieren in het hiernamaals. Meestal is het er rustig en gebruikt Mizash het als vaste woonplaats.~

Deze bolle heuveltjes lopen in een onregelmatige rij van het meest bewoonde deel van Osghobere af. Ze zijn grassig en kaal, en bieden op de uiterste toppen een oogstrelend uitzicht over het boerse landschap. 's Nachts is het hier altijd helder, waardoor de zwakste sterretjes zijn te zien. Een veel gebruikte plaats voor paren om romantische momenten door te brengen.~  

Een gezellige ontmoetingsplaats voor bewoners uit Osghobere en buitenstaanders. Reizigers kunnen hier bijkletsen, overnachten, hun maag vullen en luisteren naar verhalen van de marskramer die van ver is gekomen - onder invloed van een warm haardvuur en een grote mok bier.~ 

De boomgaard is vlak bij de herberg. Hier groeien vooral kersen voor de wijn die wordt geschonken in de herberg. Behalve dat groeien hier ook vele andere soorten fruit. Aan het eind van de boomgaard staat een eeuwenoude joekel van een eik, die met zijn wortels steevast gevestigd in de aarde helt over de rand van een afgrond. Aan de voet van deze eik zijn de mooiste zonsopgangen en zonsondergangen te bezichtigen.~